Glossario
Quaderno 2 (MMB24) pag. 171
Casaturris
Originale conservato presso la Biblioteca Civica Angelo Mai di Bergamo
A[nno] 1242: “Ipse Joh[annis] tenuit et possedit pro ipso monasterio dictum castrum de Lavate et fossatum et castaneas et casaturris que est in ipso castro”. (Bibl[ioteca], rot[olo] 2597). [BCBg, perg. 2597]
A[nno] 1331: “Usque ad domos sive casaturres dominorum de la Crotta, que sunt apud murum civitatis a montibus partibus pusterle et
vie de Arena per quam itur ad pusterlam”. (St[atuti] di B[ergamo], II, 35).[1]
A[nno] 1391: “Et in quo sedimine est modo quedam casaturris”. (St[atuta] B[ergomi], carta 70).[2]
Note:
[1] BCBg, Sala I D 9 18, II 35, f. 74r. Edizione in Storti Storchi (1986: 44), ove leggiamo aput murum.
[2] BCBg, Sala I D 9 6, VII, f. 70r.