Glossario
Quaderno 3 (MMB25) pag. 214
Iosum, Iniosum, Inzosum
Sec. XIII: “Et finis a strata levata que vadit a Pergamo ad Calleppium in iosum[1], nec ab ipsa strata que vadit a Seriate in susum”. (St[atuti di] B[ergamo], XIV, 10). “Finis territorii de Martinengo inzosum[2]”. (St[atuti di] B[ergamo], XIV, 26). Sec. XIII: “Ego consul teneam affictare aquam que[3] decurrit et venit iosum per viam ville Vertoe”. (St[atuti di] V[ertova], cap[itolo] 40).
Note:
[1] Nell’edizione di Finazzi (1876: 2021) si legge josum.
[2] Nell’edizione di Finazzi (1876: 2032) leggiamo in zozum.
[3] Rosa (1869: 16) riporta qui.