Glossario
Quaderno 3 (MMB25) pag. 356
Masinata, Masnata
Famiglia di servi, e talvolta anche I figliuoli. La nostra lingua conserva masnata o masnada in cattivo sign[ificato]; i Piemontesi dicono tuttora masnà per bambino.
An[no] 1219: “Et tale pactum fuit inter eos quod ipse Zamberla non debet habitare in ipsa terra cum masinata sua”. (Bibl[ioteca], rot[olo] 1351). [BGBg, perg. 1351] An[no] 1226: “Si aliquis homo, qui fuisset de jurisdictione Pergami (…) ivit seu a modo iverit ad habitandum in jurisdictione Mediolani, et non fuerit reversus ad habitandum in jurisdictione Perg[ami] cum masnata si habuerit masnatam infra quatuor menses teneatur Rector etc.”. (St[atuti di] B[ergamo], IX, 35).[1]
Note:
[1] Edizione in Finazzi (1876: 1947).